هزینه پذیرش در بیمارستان معمولاً بر اساس DRG است. DRG ها نوع بستری (مانند نارسایی قلبی، شکستگی لگن، COPD) و برخی از معیارهای ویژگی های بیمار و شدت بیماری را به حساب می آورند. با این حال، آیا ساختارهای بیمارستانی باید در بازپرداخت گنجانده شوند؟ از یک طرف، اگر عامل ساختاری دلیل مراقبت کمتر کارآمد باشد، نباید در بازپرداخت گنجانده شود. از سوی دیگر، ممکن است عوامل دیگری (به عنوان مثال، تفاوت در هزینه های نیروی کار در بازارهای جغرافیایی) وجود داشته باشد که بیمارستان ها نتوانند آنها را کنترل کنند و بازپرداخت مبتنی بر DRG ممکن است نیاز به تعدیل این عوامل داشته باشد.
همانطور که در هاورانک و همکاران ذکر شده است. (2023)، Busse و همکاران. مطالعه (2011) تنوع قابل توجهی را در ادغام عوامل ساختاری در بازپرداخت بیمارستان پیدا می کند:
استونی تنها کشوری در اروپا است که هزینه بیمارستان ها را به طور مشابه در سراسر کشور بدون در نظر گرفتن تأثیرات ساختاری متفاوت بازپرداخت می کند. در مقابل، آلمان و اتریش از مناطق جغرافیایی برای تمایز بیمارستان‌ها استفاده می‌کنند، در حالی که در ایرلند و پرتغال، گروه‌های همتای بیمارستانی خاص مانند بیمارستان‌های آموزشی دانشگاهی یا بیمارستان‌های کودکان متفاوت از سایر انواع بیمارستان‌ها بازپرداخت می‌شوند. هنوز کشورهای دیگر، مانند انگلستان و فرانسه، از تعدیل‌ها برای جبران تفاوت‌های ساختاری خاص بین بیمارستان‌ها (مانند سطح حقوق) استفاده می‌کنند.
در ایالات متحده مدیکر و بسیاری از ایالت‌ها، آژانس‌های Medicaid بیمارستان‌ها را به گروه‌های همتا با بازپرداخت جداگانه تفکیک می‌کنند و پرداخت را بر اساس وضعیت تدریس (مستقیما یا از طریق گروه‌های همتا)، تغییرات جغرافیایی (مثلاً هزینه‌های نیروی کار محلی) و سایر عوامل مانند دسترسی به مراقبت های ویژه
برای تفکیک اینکه کدام عوامل ساختاری بیشترین تأثیر را بر هزینه دارند، مطالعه ای توسط هاورانک و همکارانش انجام شد. (2023) با استفاده از داده های زیر قصد دارد این سوال را بررسی کند:
… داده های بیماران بستری سوئیس بین سال های 2017 و 2019 جمع آوری شده و به عنوان بخشی از سیستم DRG سوئیس بازپرداخت شده است. مجموعه داده، سوابق معمول بیمار اداری گزارش شده به اداره آمار فدرال (FSO) را با داده های سازمانی در بیمارستان ها پیوند می دهد.4 و همچنین داده های هزینه خاص در مورد بیمار5 سطح و داده های هزینه جمع آوری شده در بیمارستان6 سطح، که ما با اطلاعات جغرافیایی در دسترس عموم از FSO غنی شده است7 برای به دست آوردن ویژگی های مختلف منطقه ای و فضایی.
استراتژی اقتصادسنجی نویسندگان، بررسی تأثیر ویژگی‌های مختلف بیمارستان بر میانگین هزینه‌های بیمارستانی تعدیل‌شده با ترکیب موردی است. روش آماری با 19 متغیر توضیحی آغاز و بر اساس امکان سنجی برآورد و هم خطی بودن به 9 متغیر محدود شد. سپس نویسندگان یک “انتخاب گام به گام رو به جلو بر روی کل نمونه بیمارستان ها که به پنج نمونه فرعی بر اساس اعتبارسنجی متقاطع 3 برابر تقسیم شده اند” انجام دادند. آر2 به‌عنوان معیار انتخاب متغیر استفاده شد و با کاهش افزودن متغیرها، روند hte متوقف شد آر2. پس از انتخاب متغیرها، از رگرسیون حداقل مربعات وزنی (WLS) برای تخمین تأثیر هر یک از پنج عامل نهایی انتخاب شده بر هزینه تعدیل شده با ترکیب مورد استفاده شد. وزن‌ها در رگرسیون WLS یک رابطه مشاهده‌شده بین انحرافات استاندارد هزینه‌های بیمارستان در طول سال‌ها و حجم بیمار بیمارستان را نشان می‌دهند.
با این رویکرد، نویسندگان دریافتند که عوامل ساختاری زیر پیش بینی کننده خوبی برای هزینه بیمارستان هستند:
- تعداد دفعات؛
- نسبت پذیرش اورژانس / آمبولانس؛
- نرخ DRG به بیماران؛
- پتانسیل زیان مورد انتظار بر اساس ترکیب DRG. و
- موقعیت در توده های بزرگ
نویسندگان ادعا می‌کنند که می‌توانند 52 درصد هزینه را در بیمارستان‌ها با این 5 متغیر توضیح دهند.