با استفاده از داده‌های بررسی‌های پانل هزینه‌های پزشکی 2001-2016 (MEPS) از بزرگسالان شاغل، مقاله‌ای توسط Cawley و همکاران. (2021) دریابید که:
بزرگسالان مبتلا به چاقی در ایالات متحده در مقایسه با افراد با وزن طبیعی، هزینه های مراقبت پزشکی سالانه بالاتری را به میزان 2505 دلار یا 100 درصد تجربه کردند که هزینه ها به طور قابل توجهی با کلاس چاقی افزایش می یابد، از 68.4 درصد برای کلاس 1 به 233.6 درصد برای کلاس 3. چاقی هزینه ها را در هر دسته از مراقبت ها افزایش می دهد: داروهای بستری، سرپایی و داروهای تجویزی. افزایش هزینه های پزشکی به دلیل چاقی برای بزرگسالان تحت پوشش برنامه های بیمه سلامت عمومی (2868 دلار) بیشتر از افرادی بود که بیمه درمانی خصوصی داشتند (2058 دلار). در سال 2016، کل هزینه پزشکی ناشی از چاقی در میان بزرگسالان در ایالات متحده 260.6 میلیارد دلار بود. افزایش مخارج در سطح فردی به دلیل چاقی در ایالت ها به طور قابل توجهی متفاوت بود (به عنوان مثال، 24.0٪ در فلوریدا، 66.4٪ در نیویورک، و 104.9٪ در تگزاس).
نویسندگان از یک مدل دو بخشی از هزینه های پزشکی استفاده کردند که به طور جداگانه (i) احتمال 0 هزینه را تخمین می زند، و سپس، (2) سطوح مخارج را مشروط به داشتن هزینه های پزشکی مثبت در طول سال تخمین می زند. این رویکرد به چالش‌های توده‌ی بزرگی از افراد می‌پردازد که هزینه 0 دلاری دارند و داده‌های هزینه به درستی منحرف می‌شوند. علاوه بر این، نویسندگان از تجزیه و تحلیل متغیرهای ابزاری برای تخمین اثر علی چاقی بر پیامدها استفاده کردند. به طور خاص، نویسندگان ابزار برای BMI پاسخگو با BMI کودک بیولوژیکی فرد است. منطق این است که وزن، وراثت پذیری است و دارای یک جزء ژنتیکی بزرگ است.
شما می توانید کل مقاله را اینجا بخوانید.