اختراعات بیشتر، اما تعداد کمی در خارج از کشور، استاندارد طلای بین المللی را دریافت کرده اند
شاید این به این دلیل است که IP در چین بیشتر به سمت نوآوری تطبیقی گرایش دارد – بیش از نیمی از پرونده های داخلی حق ثبت اختراع است. اینها الزامات واجد شرایط بودن، مدت زمان حفاظت و نرخ نگهداری کمتری دارند که نشان دهنده کیفیت IP پایین تر است.
علاوه بر این، در سال ۲۰۲۰، تنها ۸ درصد از اختراعات چینی در خارج از کشور اعطا شد، در حالی که این رقم در ایالات متحده ۲۹ درصد است. ثبت اختراع فراساحلی برای حفاظت از مالکیت معنوی یک کشور در سراسر زنجیره ارزش جهانی بسیار مهم است.
تنها ۱۰ درصد از اختراعات “سه گانه” جهانی – گروهی از اختراعات ثبت شده برای محافظت از یک اختراع واحد در دفاتر ثبت اختراع در اتحادیه اروپا، ژاپن و ایالات متحده – توسط چین در سال ۲۰۱۹ ثبت شده است، در حالی که این رقم در ایالات متحده ۲۲ درصد است.
حتی شرکتهای چینی شناخته شده در سطح جهانی مانند هواوی، که با موفقیت کیف پولهای IP در مقیاس بزرگ را در بخشهای نوظهور مانند ۵G توسعه دادهاند، در یک محیط شرکتی که فاقد فایلهای IP با کیفیت بالا است، بسیار افراطی هستند.
مسیر نوآوری چین با قدرت های نوظهور قبلی متفاوت است، که در طول تاریخ از اتحاد عمومی-خصوصی متعادل تر برای توسعه مالکیت معنوی استفاده کرده اند.
اگرچه بخش خصوصی بزرگترین مشارکتکننده در هزینههای تحقیق و توسعه (R&D) در چین است، اما این آمار به دلیل این واقعیت پیچیده است که شرکتهای دولتی بر چشمانداز شرکتی چین تسلط دارند و تقریباً نیمی از کل هزینههای تحقیق و توسعه در سال ۲۰۲۰ را تشکیل میدهند.
هزینه های چین برای تحقیق و توسعه از سال ۲۰۰۰ با سرعت بسیار بیشتری نسبت به ایالات متحده رشد کرده است.